De buit is binnen

Ik was dus eerste geworden in de vijfde trede van de boulderladder. Onder de winnaars zou een prijs worden verloot: een Bionassay helm, geschikt voor klimmen. Ik moest daarvoor om negen uur 's avonds in de klimhal aanwezig zijn.

Maar ik was pas vlak voor zeven uur klaar op kantoor. En toen moest ik Philip nog ophalen. En thuis eten. Al met al trok ik om 20:35 de voordeur achter me dicht. Als ik een beetje zou kunnen doorrijden dan zou ik precies op tijd zijn. Maar toen ik de snelweg opreed kreeg mijn optimisme het zwaar te verduren. Er was een ongeluk gebeurd, er stond file. 't Zag er ernstig uit, maar later las ik op nu.nl dat het wel meeviel. De file viel ook reuze mee, ik heb nauwelijks stil gestaan en al na een paar honderd meter was de weg weer helemaal vrij. 't Was nog wel even druk op de parkeerplaats van de Uithof, maar ik kon toch snel een plaatsje vinden. Uiteindelijk wandelden Philip en ik vlak na negen uur de klimhal binnen.

In de klimhal was echter niets te merken van een prijsuitreiking. En het was wel druk, maar ik herkende alleen Jos. Hij maakte kans op een pofzak, omdat hij de enquete van de bouldercompetitie ingevuld had. Philip en ik gingen maar een beetje boulderen.

Ergens tussen 21:30 en 22:00 ging Jos maar eens vragen hoe het met de prijsuitreiking stond. Bleek dat ze het gewoon vergeten waren! Maar eind goed, al goed, want Jos was de enige gegadigde voor de pofzak, en ik de enige voor de helm. Dus die werden even later overhandigd, gelukkig zonder uitgebreide ceremonie. Thuis mocht Philip traditiegetrouw als fotomodel optreden voor de blog-foto.

Nieuwe helm