Huiskamer opmeten

Als je een kamer wil gaan behangen of verven dan is het handig als je weet hoe groot die kamer is. Dus heb ik maar eens een meetlint uit de kast gepakt en ben ik gaan meten.

Ik heb om grotendeels onduidelijke redenen ondertussen een verzameling van tenminste vier meetlinten opgebouwd. Eén daarvan is een goedkope die ik jaren geleden in Laos heb gekocht. Lien had toen een lapje grond van enkele honderden vierkante meters, en ik wilde iets nauwkeuriger opmeten hoe groot dat was. (Vreemd genoeg bleek dat de linkerzijde van het lapje grond ruim twee keer zo lang was als de rechterzijde. Ik berekende dat het vrij nauwkeurig een factor 2,5 scheelde, en toen pas zag ik dat het meetlint zowel centimeters als inches aangaf.)

Dat meetlint uit Laos was het eerste meetlint dat ik tegen kwam, zodat ik dat gebruikte om de kamer op te meten. Helaas weigerde het meetlint al gauw om zich weer netjes op te rollen, en er kwamen stukjes plastic uit?! Daar was ik het niet mee eens, zodat ik een schroevendraaier pakte en het ding openmaakte. Het bleek dat er een veer in zit, en dat die allerlei vormen wil aannemen behalve netjes opgerold. Gelukkig had ik geen haast en na een tijdje zat 'ie weer in elkaar, en deed 'ie het ook nog een beetje. Maar niet goed genoeg, dus ik pakte toch maar een ander meetlint om verder te gaan.

Ontploft meetlint

Het moeilijkste van het opmeten was dat de katten ervan overtuigd waren dat het uiteinde van het meetlint bedoeld was om mee te spelen. En dan kan je eindeloos vaak zeggen “Nee poes, leg dat eens netjes terug alsjeblieft!” maar dan doen ze alsof ze je niet begrijpen. Desondanks was het me uiteindelijk gelukt om alles op te meten. Ik heb zelfs de maten opgeschreven, en daarna heb ik er zelfs met de computer een tekening van gemaakt. Verder valt hier niet zoveel over te melden.

De huiskamer

Ik heb besloten om te gaan behangen

Niet zo lang geleden, om precies te zijn afgelopen donderdagmiddag, is enigszins spontaan besloten om de huiskamer opnieuw te behangen. 't Moet dit jaar nog klaar zijn. Dat leek me, gezien wat er zoal bij komt kijken, een goed haalbare termijn.

Het werd wel eens tijd, want het huidige behang zit er al ruim 25 jaar op. Toen we het huis kochten hadden we zo ongeveer het goedkoopste behang gekozen, met het plan om na een jaar ofzo nieuw behang te gaan plakken. Ik had dan ook niet mijn allerbeste best gedaan om het behang er perfect op te krijgen.

Frans kan niet behangen

Maar dat jaar ging voorbij en we vonden iets nieuws nog niet zo hard nodig. Toen viel de relatie uit elkaar en bleef ik alleen in 't huis wonen, en ik vond het nog steeds niet nodig om opnieuw te behangen. In de jaren daarna klaagde de nieuwe partner noch het daaropvolgende kind over het behang, althans niet hard genoeg. En opeens is er twee en een half decennium voorbij. Sinds we nieuwe gordijnen hebben, die op een andere plek hangen dan de oude, is 't nogal duidelijk dat het goedkope behang niet bepaald kleurvast is in de zon. Het is echt wel eens tijd voor iets nieuws.

Overigens is de mening van de vele katten die hier gewoond hebben niet altijd even duidelijk geweest. Zo hadden wijlen Abu en Iago een favoriete plek om tegen het behang te plassen, maar ik betwijfel of ze daarmee wilden laten weten dat ze 't behang niet meer zo mooi vonden. De huidige lichting, Simok en Sithong, vinden het amusant om stukjes behang af te scheuren – maar dan gaan ze met het afgescheurde stukje spelen, dus misschien is 't ze alleen maar daarom te doen.

Werk van de poezen

Dus — nieuw behang. Eén van de eerste stappen is bepalen wat voor soort behang en welke kleur. Zo kwam het dat ik zaterdag bij de Gamma was, op zoek naar een stalenkaart. Die bleek er niet te zijn. Gelukkig lag er wel bij elke rol behang een stapeltje rechthoekjes op fotoformaat. Prima geschikt om het thuisfront mee te overtuigen. Jammer genoeg kon ik niet meteen iets moois vinden. Een complicerende factor is dat de vrouw en het kind enigszins tegenstrijdige voorkeuren hebben uitgesproken. De vrouw wil iets lichtgroens, het kind ziet wat meer in houtachtige tinten.

Iets anders om rekening mee te houden is dat de vrouw heeft laten weten dat ze het eigenlijk beter vond als ik zou gaan schilderen in plaats van behangen. Dus ik was bij de Gamma ook maar even langs de verf-afdeling gewandeld. Daar kwam ik toevallig John tegen. John is de baas van de Gamma; ik ken hem van mijn kortstondige carriere als winkelmedewerker, toen hij daar al bedrijfsleider was. Als een goede verkoper kwam hij met de suggestie dat ik ook wit behang kon plakken en dat dan kon verven. Maar dat is dubbel werk dus dat heb ik vooralsnog vriendelijk afgewimpeld.

Maar ook van de verf kon ik geen stalenkaart vinden; en ook bij de verf lagen wel eindeloos veel gekleurde losse kaartjes om mee te nemen. (De verfsoorten hebben namen als peer, pampus en wildernis; kennelijk is het niet alleen voor programmeurs moeilijk om zinnige namen te vinden.) Ik heb een paar lichtgroenachtige kaartjes mee naar huis genomen.

Een paar kleurtjes (de foto doet niet echt recht aan de kleur van het behang)

We gaan het even laten bezinken, en komende week eens met z'n drieën naar de Gamma. Of een andere winkel.