Niet zo lang geleden, om precies te zijn afgelopen donderdagmiddag, is enigszins spontaan besloten om de huiskamer opnieuw te behangen. 't Moet dit jaar nog klaar zijn. Dat leek me, gezien wat er zoal bij komt kijken, een goed haalbare termijn.
Het werd wel eens tijd, want het huidige behang zit er al ruim 25 jaar op. Toen we het huis kochten hadden we zo ongeveer het goedkoopste behang gekozen, met het plan om na een jaar ofzo nieuw behang te gaan plakken. Ik had dan ook niet mijn allerbeste best gedaan om het behang er perfect op te krijgen.
Maar dat jaar ging voorbij en we vonden iets nieuws nog niet zo hard nodig. Toen viel de relatie uit elkaar en bleef ik alleen in 't huis wonen, en ik vond het nog steeds niet nodig om opnieuw te behangen. In de jaren daarna klaagde de nieuwe partner noch het daaropvolgende kind over het behang, althans niet hard genoeg. En opeens is er twee en een half decennium voorbij. Sinds we nieuwe gordijnen hebben, die op een andere plek hangen dan de oude, is 't nogal duidelijk dat het goedkope behang niet bepaald kleurvast is in de zon. Het is echt wel eens tijd voor iets nieuws.
Overigens is de mening van de vele katten die hier gewoond hebben niet altijd even duidelijk geweest. Zo hadden wijlen Abu en Iago een favoriete plek om tegen het behang te plassen, maar ik betwijfel of ze daarmee wilden laten weten dat ze 't behang niet meer zo mooi vonden. De huidige lichting, Simok en Sithong, vinden het amusant om stukjes behang af te scheuren – maar dan gaan ze met het afgescheurde stukje spelen, dus misschien is 't ze alleen maar daarom te doen.
Dus — nieuw behang. Eén van de eerste stappen is bepalen wat voor soort behang en welke kleur. Zo kwam het dat ik zaterdag bij de Gamma was, op zoek naar een stalenkaart. Die bleek er niet te zijn. Gelukkig lag er wel bij elke rol behang een stapeltje rechthoekjes op fotoformaat. Prima geschikt om het thuisfront mee te overtuigen. Jammer genoeg kon ik niet meteen iets moois vinden. Een complicerende factor is dat de vrouw en het kind enigszins tegenstrijdige voorkeuren hebben uitgesproken. De vrouw wil iets lichtgroens, het kind ziet wat meer in houtachtige tinten.
Iets anders om rekening mee te houden is dat de vrouw heeft laten weten dat ze het eigenlijk beter vond als ik zou gaan schilderen in plaats van behangen. Dus ik was bij de Gamma ook maar even langs de verf-afdeling gewandeld. Daar kwam ik toevallig John tegen. John is de baas van de Gamma; ik ken hem van mijn kortstondige carriere als winkelmedewerker, toen hij daar al bedrijfsleider was. Als een goede verkoper kwam hij met de suggestie dat ik ook wit behang kon plakken en dat dan kon verven. Maar dat is dubbel werk dus dat heb ik vooralsnog vriendelijk afgewimpeld.
Maar ook van de verf kon ik geen stalenkaart vinden; en ook bij de verf lagen wel eindeloos veel gekleurde losse kaartjes om mee te nemen. (De verfsoorten hebben namen als peer, pampus en wildernis; kennelijk is het niet alleen voor programmeurs moeilijk om zinnige namen te vinden.) Ik heb een paar lichtgroenachtige kaartjes mee naar huis genomen.
We gaan het even laten bezinken, en komende week eens met z'n drieën naar de Gamma. Of een andere winkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten