Donderdagavond laat, in Frankrijk, bij de McDonalds. Philip krijgt een kadootje bij zijn eten: een pak kwartetkaarten. Maar dat kadootje wilde hij niet hebben, hij wilde het ruilen. Ik legde hem uit dat hij dan naar een McDonalds-dame moest lopen en "changé" moest zeggen. Zo gezegd, zo gedaan, en met succes: hij kwam terug met een soort tekenboekje met invulspelletjes. Incusief potloodje.
Vrijdagavond, thuis. Philip zit op de bank met zijn tekenboekje. Hij heeft het over zijn happie-boekje. Ik dacht nog, waarom noemt hij 't nou zo. Ach, bij de McDonalds neem je hapjes van je eten, dus dat zal 't wel zijn. Maar toen zei Philip dat dat op zijn boekje stond. Eh? Hoe heeft hij het voor elkaar gekregen om bij een McDonalds in Frankrijk een boekje met een nederlandse tekst op de voorpagina te krijgen? Vol trots liet hij zien dat hij het goed gelezen had, en er stond inderdaad happy op. De kindermaaltijd van McDonalds heet immers ook het happy meal.
vrijdag 21 oktober 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten