Niet zo lang geleden heb ik een poging gedaan om Philip de regels van Mens Erger Je Niet te leren. Hij heeft het redelijk goed onthouden. Dat merkte ik laatst, toen hij met een vriendje aan het spelen was. Ze gingen namelijk schaken.
Althans, ze speelden met schaakstukken op een schaakbord. Die had ik netjes op de juiste manier op het bord gezet. Waarna de kleuter mij om een dobbelsteen vroeg. Ze gingen (min of meer) om de beurt met de dobbelsteen gooien. En de schaakstukken werden keurig netjes evenzoveel stapjes verzet (in willekeurige richtingen) als het aantal ogen dat geworpen was. Als ze een zes gooiden, dan mochten ze een schaakstuk dat nog niet bewogen had verplaatsen.
vrijdag 10 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten