Chococola

Philip vindt chocola heel lekker. En cola ook. Dus heeft hij het regelmatig over chococola. En als hij er eenmaal over begint dan kan hij er heel lang over blijven zeuren. Maar hij mag 't niet zo vaak eten c.q. drinken, want ik vind het niet zo geschikt als peutervoeding. We willen dus voorkomen dat hij op een idee gebracht wordt. Daarom vraagt Lien meestal niet om cola maar om "C", of om "dat zwarte spul" ofzo. Helaas is Philip veel te slim voor dat soort truukjes. Hij roept meteen "Philip ook zwart drinken".

Ik vind het ook niet goed dat Philip zomaar de tuin uit loopt. Gelukkig zitten er niet alleen deurklinken aan de tuindeuren, maar ook een soort haakjes helemaal bovenaan. Maar dan moet je 'm niet leren klimmen natuurlijk. Hij klautert naar boven, maakt het haakje los, klautert weer naar beneden, en doet de deur open.

Daarna waren we naar de Delftse Hout gegaan, met het vliegtuigje. Voor het vliegen is het een beetje lastig dat ze daar bomen hebben. Het is helemaal vervelend dat ze daar ook water hebben. De variant "meer" is vervelend: dat is groot, dus makkelijk om in te landen. Zie 'm dan nog maar eens terug te krijgen. De variant "sloot" is iets minder vervelend, want met een beetje geluk landt het vliegtuig aan de andere kant in plaats van erin. Dat is nog steeds vervelend genoeg, want een sloot kan best wel lang zijn, en dan moet je toch wel heel ver lopen. En Philip wordt vanzelf moe, zodat hij gedragen wil worden. Gelukkig kon ik het vliegtuigje wel makkelijk vinden.