BBX 2007

Gisteren zijn we dus naar de BBX (Bjoeks Boulder Xperience) geweest. Ik nam Lien en Philip mee, en we gaven Abby een lift.

Om kwart over negen pikten we Abby op bij het station in Delft, en daarna was het op naar het hoge noorden. Het was een lange reis. Te lang, kennelijk: nog voor we halverwege waren lagen alle passagiers te slapen. Toch was het maar twee en een half uur rijden, en we kwamen mooi op tijd aan in Groningen.

Het was redelijk goed weer. Het was droog (het bleef de hele dag droog, pas tijdens de terugreis ging het regenen) en de temperatuur was prima. Alleen waaide het nogal hard, zodat het toch een beetje fris kon zijn als je alleen maar een t-shirt aanhad (het BBX-8-t-shirt uit de 'goody bag', bijvoorbeeld).

Mijn klimprestaties vielen een beetje tegen. Er waren boulderproblemen van nivo één tot en met nivo zeven. Ik kon weinig verschil ontdekken tussen de eerste twee nivo's (allebei erg makkelijk). Nivo drie begon lastig te worden, daar had ik soms meer dan één poging voor nodig. Maar nivo vier was meteen te moeilijk voor mij. Sommigen kwam ik niet eens in, de anderen kwam ik niet doorheen. Er waren er maar één of twee die ik uiteindelijk bijna had. Vijfjes heb ik alleen maar bekeken, niet eens geprobeerd.

Ik hoopte dat de omgeving een beetje leuk zou zijn voor Lien en Philip, om te wandelen ofzo, maar dat viel wat tegen. Dus Lien heeft haar high-score van één van de spelletjes in mijn mobieltje aardig kunnen opkrikken. En gelukkig hadden we het voetballetje van Abby bij ons; Philip vindt het prachtig om daarmee te voetballen. Ik heb ook weer een paar pogingen gedaan om Philip te leren klimmen. Hij gebruikte zowaar een paar keer zowel zijn handen als zijn voeten. Maar hij moet nog veel oefenen. Wat ook erg leuk is: er zijn heuse klimschoentjes in zijn maat. Ik heb ze toch maar niet gekocht.

We hebben de finale en de barbeque niet meer afgewacht. Dan zou het wel heel laat worden voor we weer thuis zouden zijn. Dus even voor vijf uur vertrokken we.

De terugreis was interessanter dan de heenreis. Abby wilde naar Zwolle of Deventer, naar haar verloofde, die ergens bij z'n familie was. Dat verzon ze toen we al een stukje op weg waren, dus gingen we bij Heerenveen de bocht om, de A32 richting Zwolle op. Even later, een stukje voor Staphorst, kwamen we in de file. Het was een goed bekeken file. Er zaten mensen in de berm te kijken. Sommigen hadden stoeltjes meegenomen. Ik zag wat verderop zelfs een tractor met aanhanger die als een soort tribune was ingericht. Er stonden mensen op de viaducten te kijken. Da's toch een beetje een gekke hobby, file kijken.

Er was nog iets merkwaardigs. Er reden toch wel wat veel motorfietsen tussen de auto's door. En dat werden er alleen maar meer. Veel meer. Toen ging er een lichtje branden. Ligt Assen niet ergens tussen Groningen en Staphorst? En is de TT niet net dit weekend? Inderdaad.

Al met al duurde het zo wel heel lang voor we in Zwolle kwamen. Rond zeven uur gingen we een restaurant zoeken. Het duurde tot na achten voordat we er een gevonden hadden waar Lien wilde eten. Een Chinees restaurant. Maar jammer genoeg was het niet een écht Chinees restaurant, zodat de culinaire Aziatische fijnproever die Lien is toch wat teleurgesteld was.

Door alle motorfietsen was het zo laat geworden dat Wilfred al richting Den Haag was afgereisd nog voordat we Abby ergens op een treinstation hadden kunnen afzetten. Tja, toen hebben we haar maar weer naar het station in Delft gebracht. Het lukte geloof ik nog net om haar daar vòòr elf uur 's avonds af te zetten.