De voorjaars-Rocksport van 2009 was bij Buis-les-Baronnies. Dat is in het zuiden van Frankrijk, ergens tussen Avignon en Gap. Meestal gaan we naar zo'n locatie met één of twee busjes, en twee of drie chauffeurs per busje. Elke chauffeur rijdt een paar uur, en wordt daarna afgelost zodat 'ie kan gaan slapen (voor zover dat lukt in een busje).
Maar dit keer ging ik met mijn eigen auto. Dat deed ik vorig jaar ook, en toen waren we met vier chauffeurs. Dit keer was ik de enige chauffeur. Ik moest het hele eind zelf rijden. Dan is het opeens best wel ver.
Ik had al besloten om 's nachts te rijden. Dat doen we wel vaker; het is dan lekker rustig op de weg. Maar ik moest wel wakker blijven. Gelukkig drink ik bijna nooit koffie, dus met twee kopjes bleef ik bijna de hele nacht klaarwakker. Pas om een uur of zes kreeg ik het wat moeilijk. Toen heb ik een half uurtje in de auto geslapen, en daarna ging het weer prima.
In het verleden heeft mijn TomTom uitstekende diensten bewezen tijdens de Rocksports. De TomTom is uit bedrijf genomen, want mijn huidige auto heeft een ingebouwd navigatie-apparaat. En die doet het ook prima. Ik kon bijvoorbeeld moeiteloos de camping vinden. Op hun website staan de coördinaten, die kon ik (zij het na een conversie) intikken en de rest wees zichzelf. Ideaal.
Tijdens de week zelf ben ik één of twee keer met het busje naar de rots gegaan, en de andere dagen met mijn eigen auto. Met de eigen auto gaan heeft voordelen: je hoeft geen rekening te houden met waar de anderen naartoe willen, en je kan vertrekken wanneer je zelf wilt. Maar met het busje meerijden is natuurlijk ook wel erg makkelijk.
We zijn tussendoor een dagje naar Avignon gegaan. Ook toen moest ik weer elke meter zelf rijden. 't Is best wel leuk rijden; het is voor het grootste deel niet snelweg. Maar ook dat gaat vervelen. Zeker op de terugweg, als het donker is en ik moe begin te worden.
Wat dat betreft zag ik op tegen de reis terug naar Nederland. Maar dat viel reuze mee! We reden overdag, en we deden lekker rustig aan. Relatief veel pauzes, relatief lange pauzes. Het verkeer werkte ook prima mee. Alleen bij Lyon hadden we een paar kilometer een beetje file; verder konden we overal goed doorrijden. We waren pas rond elf uur 's ochtends vertrokken, en we kwamen pas rond twee uur 's nachts aan bij huize Rijstveld. Toen was ik toch wel moe.
Al met al was het een hele klus. Ik ga liever met een busje. Maar het was nou ook weer niet zo heel erg. Als ik nog een keer dat hele stuk zelf zou moeten rijden, dan zou ik het wel weer doen.
woensdag 13 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten