Rocksport Paklenica: inpakken

Op vrijdag de 19e nam ik vrij. Zo kon ik rustig inpakken enzo. Lien ging de hele dag werken, zodat ik de hulp van Philip had.

Een klein half jaar geleden waren we met Kot Eenboo op bezoek bij Martin in Engeland geweest. Ik had daar toen mijn zijden lakenzak laten liggen. Die was ondertussen wel weer in Nederland, bij de ouders van Renske, maar het was er nog niet van gekomen om 'm op te halen. Dus dat ging ik eerst maar eens doen. Philip vindt het altijd heel leuk om een stukje in de auto te rijden, dus hij protesteerde niet. Toen we langs Schiphol reden kon hij mooi vliegtuigjes kijken. En toen we bij de ouders van Renske waren vond hij het hondje en het speelgoed ook heel interessant.

Weer thuis begon ik met inpakken. Ik wilde mijn Platypus meenemen, maar de slang was een beetje groezelig van binnen, in plaats van mooi doorzichtig. En ik wilde al een tijdje een kraantje aan het einde van de slang. Al met al had ik dus een mooie smoes om een nieuwe slang te kopen. Dus naar Bever. Dat vond Philip ook prima. Hij kwam daar steeds aanlopen met leuke hebbedingetjes. Die ik dan toch (helaas, helaas) weer moest terugzetten. Uiteindelijk beperkte ik me tot een nieuwe Platypus-slang en een noodvoorraadje hartkeks.

Verder inpakken. Ik moest me beperken tot 25 kg (20 kg ruim-bagage plus 5 kg handbagage). Touw en klimspullen tikken dan al aardig aan. Ik kon daardoor uiteindelijk niet m'n fleece-deken meenemen. En dat was jammer, want het bleek 's nachts nogal fris te zijn in het appartement. Gelukkig maar dat ik mijn lakenzak had opgehaald, dat scheelt toch weer een paar graden.

De volgende dat moest ik om 03:30 opstaan, om 04:00 van huis vertrekken en dan helemaal naar Keulen rijden. Daarom ben ik maar wat vroeger gaan slapen dan gebruikelijk.