Kleverig spul

Nans heeft gauw last van zweethandjes. En ze heeft een hekel aan pof. Ze heeft nu een flesje met een of ander vloeibaar kleverig spul, waar ze nogal tevreden over is. Vrijdag mocht ik het ook proberen. Ik nam, bescheiden als ik ben, een paar druppeltjes en wilde die op mijn vingers wrijven. Nans vond dat blijkbaar onvoldoende. Ze goot een enorme plas van het spul in mijn hand. En passant spetterde ze wat op mijn bril.

Het werkt inderdaad wel goed. En het blijft heel lang zitten. Vooral op de plekken waar je de grepen niet mee vastpakt. Twaalf uur later voelde mijn hand nóg steeds wat rubberachtig aan. En er zit nu (anderhalf etmaal later) nog steeds een restantje op mijn bril (de spetters die min of meer in mijn blikveld zaten heb ik er een paar uur geleden - met enige moeite - af weten te poetsen).