Philip 's ochtends

O jee. We hebben ons verslapen. Het is al acht uur geweest. Ik moet Philip naar Malida brengen en dan zelf naar mijn werk gaan.

Ik: “Opstaan, Philip!”

Philip: “-” (hij draait zich om en negeert me zo nadrukkelijk mogelijk)

Ik: “Je moet echt opstaan, Philip!”

Philip: “Ik WOL niet opstaan!”

Dan ga ik maar naar beneden om mijn lunch te maken. Lien helpt Philip wel met opstaan.

Philip (bovenaan de trap): “Weeh! Papaaa! Mama MAG niet Philip kleren aan! Weeh!”

Nah, dan loop ik maar weer naar boven, en neem ik Philip mee naar beneden. Ik zet hem op het krukje in de keuken, maar nee, hij moet en zal op het aanrecht zitten terwijl ik mijn brood klaar maak.

Daarna moet Philip toch echt zijn kleren aan.

Philip: “Ik WOL niet deze broek!”

Philip: “Ik WOL niet deze trui!”

Philip: “Ik WOL niet deze schoenen!”

Even later heeft hij toch die broek, trui en schoenen aan.

Ik: “Kom Philip, je mag vandaag naar Malida!”

Philip: “Philip WOL niet naar Malida. Philip wil naar Gin.”

Gelukkig gaat hij zonder al te veel protesten mee in de auto.

Ik: “Philip, je mag bij Malida misschien wel met de Xbox spelen.”

Philip: “Philip WOL niet Xbox spelen.”

Ondertussen kijkt hij om zich heen. Hij is geboeid door de auto's. Die herkent hij onder meer van de Playstation.

Philip: “Kijk, auto opa! Kijk, auto Jaapie! Kijk, auto pleestesjon!”

Na een half uurtje parkeer ik voor de deur bij Malida. Philip mag aanbellen.

Malida (door de intercom): “Hallo?”

Philip (heel enthousiast): “Hallo!”

Malida (door de intercom): “Hallo Philip!”

Hij is helemaal blij. We lopen naar binnen, de trap op.

Philip (nog steeds heel vrolijk): “Leuk he, Malida buiten praten.”

Dan komen we boven. Malida begroet Philip enthousiast. Maar nee, Philip wil niks te maken hebben met Malida. Hij draait zich om en klampt zich aan mij vast.

Een minuutje later heeft hij zijn jas uitgedaan. Malida vraagt of hij met de Xbox wil spelen. Hij knikt, heel voorzichtig. En nog een minuutje later zit hij helemaal gelukkig achter de Xbox.