zondag 31 augustus 2008

BAZ! 2008: zaterdagavond

Dit is deel twee. Hier is deel één.

Na mijn zware blessure ben ik klaar met boulderen voor vandaag. Ik ben niet de enige die uit-geboulderd is. Het is dan ook wel heel warm. Men ligt wat op het strand, een boekje te lezen, of sterke verhalen te vertellen. Ik had me natuurlijk niet ingesmeerd, terwijl ik in een stoer shirt zonder mouwen rondliep. Dus ik ben goed verbrand.

Herstellen van het boulderen


Er liep iemand lootjes te verkopen. Je kan er een clinic mee winnen, morgen. Die wordt gegeven door de klimmers van het Nederlandse team. De opbrengst gaat naar een goed doel: Right to Play. Ik win nooit wat, maar ik wil best wel bijdragen aan een goed doel, dus ik koop twee lootjes.

Even na zes uur worden de winnende lootjes getrokken. En het is niet te geloven: het eerste winnende lootje is een van mijn twee lootjes! Joepie, ik mag morgen meedoen met de clinic!

Loterij voor het goede doel


Ondertussen wordt er aan het avondeten gewerkt. Bas had het initiatief genomen om te gaan barbeque-en. We ontdekken al gauw dat bbq-en op het strand toch wat lastig kan zijn, met al dat zand enzo. Maar zolang je geen zand op het eten krijgt, en genoeg geduld hebt om te wachten tot het gaar is, is het prima te eten. Er is genoeg voor iedereen.

Vincent stookt een vuurtje


De finale begint even na acht uur. We hebben het goed getimed: we zijn net klaar met eten. Het is wel moeilijk om een plaatsje te vinden, want er zijn heel veel toeschouwers. We belanden uiteindelijk helemaal vooraan, pal onder het podium. Ok, de instap kunnen we niet zo goed zien, maar voor de rest zitten we prima.

Eerst mogen de dames, daarna de heren. En er zijn ook nog wat dans-acts. De Showroom Dummies zijn er weer, maar ze zijn niet echt in vorm. De finalisten zijn wel in prima vorm, het ziet er allemaal heel indrukwekkend uit. Er is een duidelijk verschil in stijl te zien tussen de dames en de heren. Muriel, die bij de dames wint, geeft het publiek een kusje als ze boven komt. De heren, daarentegen, steken bij het toppen een gespierde arm met gebalde vuist in de lucht.

De zon is ondertussen allang onder, en de wind steekt een beetje op. Het wordt een beetje frisjes. Ik ben blij met de BAZ!-sweater die ik gekocht heb.

Dan komt Abby voorbij wandelen. Zij en Wilfred zitten een stukje verderop. Abby heeft een bakje frietjes gehaald. De frietjes belanden op onnavolgbare manier op het zand, bij de voeten van Pascal. Het had te maken met iemand die onverwacht omdraaide, en iemand anders die enthousiast met zijn armen aan het zwaaien was.

Pascal de Friet-Slasher

Geen opmerkingen:

Een reactie posten