Zwembed

Ooit had ik ergens opgegeven dat ik belangstelling had voor een waterbed. Ik denk dat het daardoor kwam dat ik in het voorjaar van 1997 benaderd werd door een waterbeddenfirma. Na maar een heel klein beetje aarzeling besloten we destijds om er eentje te kopen. 't Was wel duur, vandaar de aarzeling, maar ik heb er geen spijt van gehad. Zo'n bed slaapt heerlijk, en 's winters is het lekker warm.

Nou gebeurt het wel eens dat er een poes in de slaapkamer komt. En dat die poes het bed, ten onrechte, voor een krabpaal aanziet. Daardoor zat er de afgelopen paar jaar drie of vier keer een gaatje in de matras. Dat is op zich niet zo erg, hoor. Het water stroomt er heus niet meteen allemaal uit. De tijk wordt een beetje vochtig. En het is makkelijk te repareren.

Die gaatjes zaten steeds aan de zijkant, waar de poes er goed bij kon met haar nageltjes. Maar afgelopen vrijdag zat er opeens een vochtige plek in het midden, tussen de kussens. En nader onderzoek leverde geen gaatje op. Wel een boel water onder de matrassen. Gelukkig zit er nog een beschermende zak om de matrassen heen, zodat het water niet weg kan in dit soort situaties. Enfin, ik depte het water weg, en het stroomde niet meteen weer vol.

De volgende dag was het toch weer vochtig. Nader onderzoek leverde echter ook dit keer geen gaatje op. Wel water onder de matras aan het andere uiteinde van het bed. En daar was de beschermende buitenzak ook stuk, zodat de spaanplaat waar de matrassen op liggen nat was.

Ik besloot de matrassen leeg te laten lopen voor diepgaander onderzoek. Dat is niet zo moeilijk. Doe een tuinslang in de vulopening, zuig aan het andere eind tot het water stroomt, en hou dat andere eind dan lager dan het waterbed. De rest gaat vanzelf - je hoeft alleen maar anderhalf uur te wachten. Maar let op: bij deze methode moet je wel snel genoeg stoppen met zuigen. Ik kan nu uit eigen ervaring mededelen dat waterbedwater niet lekker is. (Een andere, wellicht betere, manier is om de slang op voorhand te vullen met kraanwater. Dan hoef je niet te zuigen. Die methode paste ik daarna toe, en dat werkt inderdaad ook prima.)

600 liter water moet weg

Het onderzoek leverde echter alweer niks op. Nouja, een waterballet en een gefrustreerde waterbedeigenaar. Hoe kan het nou lekken als ik geen gat kan vinden? Uiteindelijk besloot ik dat het waterbed, na bijna twaalf jaar, zijn tijd wel gehad had. Het waterbed is nu veranderd in een zielig hoopje plastic en stof in de tuin, en een paar stapeltjes hout op zolder.

Het gezin Rijstveld is al bij de Ikea geweest om een nieuw bed uit te zoeken. We zijn er nog niet uit. Dus nu kamperen we in de slaapkamer, op de kussens van de tuinbank.