Naar de peuterspeelzaal

Dinsdagochtend, acht uur. De wekker gaat. Ik doe het licht aan. Vanuit de andere kant van het bed klinkt protest; het licht moet weer uit (ja, lekker makkelijk, zij hoeft nog niet op te staan). In het midden van het bed is ook beweging; daar blijkt Philip te liggen. Blijkbaar was ik gisteravond vergeten om hem in zijn eigen bed te leggen. Terwijl ik opsta meldt hij dat hij mee naar beneden wil. Terwijl hij meestal juist niet wil opstaan als hij 's ochtends naar de peuterspeelzaal moet; prima dus.

Ik zeg dat ik een boterham voor hem ga smeren en ik vraag wat hij erop wil. Maar nee, dat is niet goed; Philip wenst een pannekoek. Die heeft mama immers gisteren gekocht. Nou, vooruit dan maar.

Terwijl ik mijn lunch klaarmaak eet Philip braaf zijn pannekoek op. Hij protesteert nog wat bij het opdrinken van zijn sinaasappelsap, maar aankleden gaat weer heel makkelijk. Hij twijfelt nog even welke schoenen hij aan wil, maar uiteindelijk zijn we mooi op tijd klaar om naar de peuterspeelzaal te gaan. Hij mag heel hard “DAG MAMA!” naar boven roepen. Mama roept vanuit bed “dag” terug en we kunnen gaan.

Net als Philip in de auto is geklommen belt Lien. He? Ze vraagt waar we heen gaan. Nou, naar de peuterspeelzaal natuurlijk. Nee hoor, zegt ze, vandaag niet, het is immers dinsdag, en dan is Philip vrij. Oja. Zucht. Alweer.