Rocksport Paklenica: Zadar

We zijn ondertussen al bij maandag de 22e. Ik heb die ochtend uitgeslapen tot half tien ofzo. Want het waaide niet alleen hard, maar het was ondertussen ook gaan regenen. Geen klimweer dus. Later hoorde ik dat er niet eens geklommen mócht worden in het park. Volgens onze huisbaas zou het weer de volgende dag beter worden; de wind zou gaan liggen, maar het zou nog wel bewolkt zijn. Vanaf de dag daarna (dan zijn we al bij woensdag) zou het nog beter worden.

Een groepje besloot om te gaan hiken. Een wandeltocht van drie uur heen en drie uur terug, naar een hut waarvan gezegd werd dat die dicht zou zijn. Door de wind en de regen. Veel plezier.

De rest ging een dagje naar Zadar, zo'n veertig kilometer verderop. Het waaide zo hard dat de snelweg (die over een hoge brug ging) afgesloten was. Maar in Zadar zelf was het een stuk beter te doen: geen regen en nauwelijks wind.

Zadar is een middeleeuws stadje. Het heeft een aardig centrum, dat ook nog vrijwel autovrij is. Al met al leuk voor hooguit een paar uurtjes. Gelukkig konden we ook nog wat builderen.

Jorg was ook meegegaan naar Zadar. Maar omdat hij al een paar keer in Zadar geweest was bleef hij Saskia gezelschap houden in een coffeeshop. Hij zou ook op het busje letten. We hadden namelijk maar voor één uur parkeren betaald; extra uren zijn duurder dan het eerste uur. Maar hij was het vergeten, dus er lag een bekeuring onder de ruitenwisser. Ik ben vergeten hoe hoog de boete was, maar het was een lachertje: minder dan de normale parkeerkosten voor een middagje in Amsterdam. Bovendien bleek het vals alarm, want de bekeuring was voor een heel andere auto. Iemand had 'm op het andere busje gelegd, en Eward had 'm vervolgens op 'mijn' busje gelegd.

De hikers waren vrijwel tegelijkertijd met de Zadar-gangers terug. Ze vertelden dat het een leuke, maar wel winderige tocht was. Ze hebben zelfs sneeuw gezien. Esther is twee keer omgewaaid en Nans één keer. En ze verspreidden het gerucht dat de hut toch wel open was.

's Avonds weer vis gegeten. In hal van de hotel Roli. Een wat klinische en te grote ruimte, waar we met z'n allen aan een saaie, lange tafel zaten. Het eten was eigenlijk ook niet lekker.

Terug in de "huiskamer" hebben we zitten kaarten. Een groepje ging toepen ofzo; een ander groepje ging koehandel doen. Niemand behalve Walter (en Birgit?) kende de regels daarvan. Ik deed samen met Saskia. Esther won net niet (ondanks blatant valsspelen); Walter + Sarah wonnen net wel (maar ja, Walter verzon de spelregels ter plekke).

Natuurlijk heb ik het online fotoalbum weer uitgebreid met de foto's van deze dag. En voor de echte fanaten: het fotoalbum heeft ook een rss-feed.