6a+ ploeteren, 6c zoef zoef

Vrijdag moest er weer geklommen worden, natuurlijk. Eerst even inklimmen. Dan stuur ik Pascal een 6a+ in. Dat moet hij wel kunnen. Maar hij ploetert en hij stuntelt, hij komt er niet doorheen. Wat krijgen we nou? Het is zo eenvoudig, dat zie je van beneden zo! Gewoon daar even oplopen, dan daar uithangen, enz. Pascal moppert: 't is een sloper, de wand is glad, 't is zwaar, enz.

Daarna ga ik erin. De waardering klopt wel: de instap en de eerste meters zijn 6a+. Dan kom ik bij het stukje waar Pascal ging klungelen. Hmm, 't is inderdaad een sloper. Maar ik kan er goed aan hangen. De wand is inderdaad glad, ik kom wel omhoog maar 't is met veel krachtsvertoon en niet mooi. Ik sta met één voet op de sloper, helemaal uit balans. Ik kom nauwelijks verder, en even later hang ik in het touw. Ik moet toegeven dat Pascal terecht mopperde. Ik probeer het nog een paar keer, maar het lukt steeds net niet.

Een half uurtje later lukt het wel, na de pauze en met wat tips van Nans. Na de sleutelpassage blijft het een lastige route, de plus in de 6a+ is wel heel dik verdiend.

Nou doe ik niet aan goede voornemens. Als je wil stoppen met roken dan moet je gewoon stoppen en niet op de magische datum van 1 januari wachten. Maar ik heb wel een streven: ik wil dit jaar een 7a helemaal vrij klimmen. En dat lukt niet zomaar, daar moet je wel wat voor doen. Dus ik ga voorlopig elke keer dat ik ga klimmen een 6c doen.

Ondertussen had ik een nieuwe 6c gezien. Dus hup, erin. En ik kom met maar één bloc boven! Later probeert Harry 'm ook, en hij heeft er aanzienlijk meer moeite mee. Achteraf blijkt waarom: hij gebruikte de zijwand niet, ik wel. Die hoort er gewoon bij, volgens mij en volgens anderen. Maar de volgende keer zal ik 'm zonder zijwand proberen.