We vierden oud en nieuw weer bij Esther, met de klimmers. Er waren minder mensen dan vorig jaar. De een was met haar nieuwe vriendje in Amsterdam, de ander moest werken, weer anderen zaten op een portaledge die ergens aan een bigwall hing. Het was wel weer gezellig. En er was meer dan genoeg (teveel?) champagne.
Onze vaste en deskundige vuurwerkinkoper Rémy was er niet. Hij moest werken (misschien mocht hij op z'n werk een paar granaten werpen, ofzo). Akshay had zijn taak overgenomen. Hij had een mooi pakket gekocht, vol met van die artilleriebuizen. En had hij een kleutervriendelijk pakket voor Philip gekocht. Sterretjes en party poppers en dergelijke. Al vanaf tien uur vroeg Philip zo ongeveer elke tien minuten of hij nou eindelijk eens zijn vuurwerk mocht afsteken.
Op nieuwjaarsdag was er natuurlijk onze traditionele nieuwjaarsduik. De opkomst was bedroevend laag. De een was nog een beetje ziek, de ander ziet het niet als traditie maar als sleur, en sommigen hebben zelfs helemaal niks van zich laten horen. Er gingen maar drie mensen het water in: Esther, Loek en ik. Verder waren alleen Pascal en Nans er, voor het fotografisch bewijsmateriaal.
Plons en brr
© nanske
Ik vind dat je kopje onder moet gaan, en dat heb ik de voorgaande jaren dan ook altijd gedaan. Maar zoals elke keer twijfelde ik, want het lijkt zo koud. Enfin, we renden het water in, en voor ik het wist riep ik “kom op Loek, kopje onder!” En hij deed het ook nog! Verdorie, toen moest ik ook wel. Maar zoals altijd viel het reuze mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten