Naar Laos

We zijn in Laos. Het was nogal een eind reizen, maar het is gelukt. Eerst met de auto naar opa en oma. Dat ging niet zo best; “ze” hadden de A4 bezaaid met files. Opa en oma brachten ons maar meteen naar Schiphol. Daar waren we toch nog mooi op tijd. We kwamen moeiteloos door de paspoortcontrole, maar bij de “veiligsheidscontrole” moesten we een fles water en de nieuwe pot haargel van Philip inleveren. De pakjes chocomel had ik nog gauw even opgedronken.

De piloot bracht ons netjes naar Bangkok International Airport. Hij deed er alleen wel lang over. Nouja, het is dan ook een heel eind. Het beviel Philip wel, hoewel hij regelmatig vroeg waar de piroot nou ergens was.

Bangkok International Airport

We besloten om meteen door te vliegen naar Laos. Nouja, meteen - we moesten meer dan 4 uur wachten. Hadden we mooi tijd om Soi te bellen. Maar Soi nam niet op. Dan maar Broer Soldaat, die nam wel op. Zodat een hele delegatie ons stond op te wachten bij het vliegveld van Vientiane.

De laatste vlucht was teveel voor Philip. Terwijl hij nog volop vrolijk rondrende in het vliegveld van Bangkok, viel hij in het vliegtuig naar Vientiane al gauw in slaap.

Vanaf Vientiane gingen we per pickup-truck naar het huis van Broer Soldaat. Lien, ik en twee kindertjes (waaronder Philip) voorin; de rest (waaronder oma en een baby) in de bak. Met paraplu's tegen de zon. Het zal tussen een half en een heel uur rijden zijn geweest. Per saldo waren we bijna een etmaal onderweg.

In de pickup-truck