Au

Zo'n anderhalf jaar geleden is er ingebroken in huize Rijstveld. De boeven namen een blikken doos mee. In die doos zaten onze paspoorten. Dat was nogal onhandig, vooral voor Lien. Haar nieuwe paspoort moest helemaal uit Laos komen. En dat duurde nogal even.

Die doos bevatte ook de vaccinatieboekjes van de GGD. Die hadden we tot nu toe niet nodig gehad. Tot twee weken geleden. We hadden namelijk een afspraak bij de GGD. Ik was de avond daarvoor het hele huis aan het doorzoeken waar die boekjes nou konden zijn. Tot ik me realiseerde dat ze dus gejat waren. Ojee, hoe weten we dan welke vaccinaties we wel en niet moeten hebben? Het bleek dat de GGD dat zelf ook onthoudt. Het was snel genoeg duidelijk: Lien en Philip moesten geprikt worden. Ik mocht Philip vasthouden; hij kreeg een mooie punk-achtige Wuppie als troost voor de pijn. Eigenlijk kreeg hij twee Wuppies, maar de andere vond hij niet mooi. Lien kreeg geen Wuppies.

En ik? Nou, ik ben een paar keer bij het Havenziekenhuis geweest. En daar hebben ze me ook geprikt, minstens één keer. Maar ik wist echt niet meer waarvoor (of waartegen). Dat betekende dat ik eerst bij het Havenziekenhuis die informatie moest gaan opvragen, en daarna weer naar de GGD moest voor eventuele extra prikken. Ik miste er namelijk twee, volgens de gegevens van de GGD.

Gelukkig bleek dat ik één van die twee al bij het Havenziekenhuis had gehad, en die was ook nog geldig. Dus de tweede keer bij de GGD hoefde ik alleen die andere prik. Wat was ik blij. Een prik is nóg enger dan een nauwe doorgang in een grot.