We lopen te winkelen in Rotterdam. Philip is moe. Hij wil niet zelf lopen. Terwijl we nog maar net uit de auto gestapt zijn.
Philip: “Optillen!”
Maar mama en papa willen Philip niet optillen.
Ik: “Kom Philip, je moet zelf lopen.”
Philip: “Philip kan niet lopen! Ik ben echt heel moe, hoor!”
Taktiek 1: We lopen gewoon door.
Papa en mama: “Daag, Philip!”
Philip: “Weeh!”
En hij blijft gewoon staan. Het lijkt me niet verstandig om deze taktiek verder door te voeren. Het is druk hier, veel mensen, en er rijden ook auto's vlakbij. Ik stap over op taktiek 2:
Ik: “Kom Philip, dan gaan we hollen!”
Philip: “Ja! Handje geven!”
En we hollen weg. De rest van de middag blijft Philip vrolijk heen weer hollen, soms met maar meestal zonder papa. Hoezo moe?
zondag 9 maart 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten