Philip moet naar school

Philip moet naar school. Nee, niet nu al. In december pas. Dan wordt hij vier. Maar hij gaat nu al twee dagdelen per week naar de peuterspeelzaal, en dat noemen we voor het gemak ook school. En daar moest hij vanochtend weer heen.

Het was de eerste keer sinds we terug zijn van vakantie. En hij had helemaal geen zin. Dat verklaarde hij thuis al. En eenmaal bij de peuterspeelzaal was het huilen. Papa mocht écht niet weg. De juf mocht hem écht niet optillen. 't Is niet leuk om je kind huilend achter te moeten laten, maar soms is dat wel het beste.

Philip moet dus in december naar de echte school. We hebben nog niet zoveel activiteiten ondernomen om een school voor hem uit te zoeken. We zijn een keertje bij de Vrije School in Den Haag gaan kijken, een kennis werkt daar. Maar die is een beetje te ver weg. Er is ook een Vrije School in Delft, maar ook die is niet naast de deur. Los van of we de Vrije School geschikt vinden voor Philip is het niet echt haalbaar.

Dus vandaag, nadat we Philip huilend hadden achtergelaten op de peuterspeelzaal, wandelden we naar de openbare school. Die zit in hetzelfde gebouw als de peuterspeelzaal. Maar het is wel een erg groot gebouw, dus we moesten toch wel zo'n 100 meter lopen.

Ik vond de Vrije School al heel anders dan de lagere scholen waar men in mijn jeugd mij wat heeft proberen te leren. Maar ook de basisschool waar we vandaag waren is totaal niet vergelijkbaar met mijn lagere scholen. En ik heb wel wat vergelijkingsmateriaal. Mijn ouders verhuisden steeds maar, zodat ik er 4 heb versleten. Waarvan eentje zelfs in Zweden. In al die scholen was het eigenlijk hetzelfde: netjes op je stoel, achter je tafeltje, en veel klassikaal luisteren naar de leraar of lerares. De kindertjes moeten tegenwoordig veel meer zelfstandig aan de gang. Ik ben er wel gecharmeerd van.

Een paar uur later ging ik Philip ophalen. Hij zat keurig op zijn stoeltje in de kring te wachten. Toen hij mij zag ging hij enthousiast zwaaien, maar bleef netjes zitten totdat de juf zei dat hij mocht opstaan. Was hij thuis ook maar altijd zo lief en gehoorzaam…