Vandaag een korte update, want ik zit in een internetcafe en het toetsenbord typt zeldzaam beroerd.
We zijn weer in Vientiane, en ik heb voor het eerst weer toegang tot internet. We hebben namelijk een klein rondje Laos gedaan.
Eerst zijn we naar Phonsavan gevlogen. Daar hebben ze eeuwenoude kruiken op een vlakte liggen. Groot, ook, die kruiken. Vaak manshoog. Niemand weet met zekerheid te vertellen waar ze voor waren. De gids gaf voor de lol een stuk of drie verklaringen, en ik heb er op internet nog meer gevonden.
Daarna zijn we naar Sam Neua gereden. Lien wilde graag naar de boeddhistische tempel daar. Helaas bleek dat de oude monnik die daar woonde ondertussen is overleden. Er is verder niet zoveel te doen in Sam Neua, het is een stoffige (letterlijk) provinciehoofdstad. Maar we willen naar Ban Lao, en gezien de topologie van de wegen hier moet je dan via Sam Neua.
We zijn met de auto van broer Tham van Sam Neua naar Ban Lao gereden. Dat is zo'n 140 kilometer. Vroeger was de tweede helft een modderig bergpad waar je alleen met een degelijke terreinauto overheen kwam, maar nu is het een keurige asfaltweg (maar meer daarover later).
We gingen via Vieng Sai (waar natuurlijk ook familie woont; waar heeft Lien niet familie wonen). Bij Vieng Sai zijn grotten die we bezocht hebben. In die grotten heeft de Pathet Lao jarenlang geschuild tegen de bommenregen van de Amerikanen, begin jaren zeventig. Daarna werden ze de baas in Laos (en dan bedoel ik dus niet de Amerikanen, he).
In Ban Lao is helemaal niks te doen. Maar daar komt Lien vandaan, en haar ouders wonen er (weer). Dus daar hebben we een weekje niks gedaan. Lekker rustig. Geen internet. Geen mobiele telefoon (er is wel een netwerk daar, maar niet Tango Lao, en da's de enige waar ik op kan roamen hier).
Gisteren reden we terug naar Sam Neua, en vandaag vlogen we in een vliegtuigje dat over de boomtoppen scheerde naar Vientiane.
In Phonsavan, Sam Neua, Vieng Sai en Ban Lao was het lekker koel. Je kan gewoon in een t-shirtje rondlopen zonder te zweten (tenzij je een berg opklautert, daarover meer later). En je kan gewoon in de buitenlucht douchen zonder het koud te krijgen (nouja, douchen, water uit een grote emmer met een kleinere emmer over je heen gooien). In Vientiane was het vandaag 35 graden (volgens de piloot).
Tot zover. Ik ga vrouw en kind weer opzoeken.
zaterdag 5 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten