Philip heeft een nieuw vriendje. Hij noemt 'm Spin. Het zijn er eigenlijk twee. Ze kriebelen hem, ze lopen over hem heen, ze pakken dingen af en geven dingen terug. Ze praten met hem, ze troosten hem en ze dagen hem uit. Soms tillen ze Philip zelfs op.
Spin krijgt veel meer van Philip gedaan dan ik. Als Philip iets niet wil eten, dan kan papa zeggen en doen wat hij wil, maar Philip eet 't niet. Totdat Spin zegt dat het toch wel erg lekker is. Dan heeft Philip opeens wel belangstelling.
Het makkelijke van Spin is dat 'ie altijd bij mij in de buurt is. En dat 'ie altijd doet wat ik wil. Het zijn namelijk mijn handen. Ik moet mijn stem wel een beetje verdraaien. Soms vergeet ik dat even, maar dan zegt Philip meteen “Spin moet goed praten”. En dan is het weer goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten