Verroest

Vandaag moest ik even in de schuur zijn. Daar ben ik al een paar maanden niet geweest. En Lien ook niet. Maar helaas, ik kreeg het slot niet open. Ik kreeg de sleutel er niet eens helemaal in.

Na een boel olie, grof geweld, subtiel getik en vloeken (zachtjes, want Philip kon me mischien horen) lukte het uiteindelijk om het slot open te krijgen. Ik had al besloten dat de cylinder geen recht van bestaan meer had, dus die haalde ik er meteen uit (ik had gelukkig nog een andere cylinder liggen). Wat bleek? Het ding is verroest.

Tja, dan is het niet zo gek dat 'ie het niet meer zo goed doet. Maar dat is dus wat je krijgt als je van die goedkope rommel koopt. Ik had 'm gekocht toen Lien haar scooter, inclusief sleutelbos, had laten stelen. Toen moest ik dus gauw even nieuwe cylinders kopen. En ik vond een goedkoop restantje bij de Makro.

Moraal van dit verhaal? Goedkoop is duurkoop, wat cylinders betreft. De ijzerwinkel kan binnenkort een bezoekje van mij verwachten.