Een kleine maand geleden schreef ik over de nieuwe inrichting van het kinderspeelpleintje vlakbij huize Rijstveld. Vanmiddag heb ik weer een feature daarvan ontdekt. Ik was bezig om de slackline in de achtertuin op te hangen. Maar toen declameerde Philip dat hij wilde fietsen. En ik moest mee. Dus de slackline moest wachten.
In de eerdere reportage noemde ik de boulderstenen al. Maar er is meer. Zoals een grote schommel, een huisje en een klauterding met onder meer een glijbaan.
Maar is iets merkwaardigs met dat klauterding. Ik vroeg me al een tijdje af wat die schuine plaat aan de linkerkant zou kunnen zijn. Eindelijk weet ik het: het is een klimwand!
Philip had weinig aanmoediging nodig om 'm te beklimmen:
(Dat was overigens de tweede poging. De eerste poging mislukte. En tijdens latere pogingen werd de klimtechniek steeds beter. Ook dat is online te bewonderen.)
En wat doe je als je boven bent? Dan ruim je je karabiners netjes op.
En voor de oplettende lezertjes: zo vader, zo zoon (hoi, Abby).
zaterdag 12 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten