Waar slaapt Philip?

Philip slaapt 's nachts prima. Ja, maar waar? Meestal wilde hij bij Lien en mij in bed. (Dat is overigens een prima manier om te voorkomen dat je een broertje of een zusje krijgt - maar dat terzijde.) Terwijl hij ondertussen al drie en een half is.

Ik riep al een hele tijd dat 'ie maar eens in zijn eigen kamer moest gaan slapen. Het consultatieburo stond aan mijn kant; daar hadden ze al lang geleden gezegd dat 't alleen maar moeilijker wordt om hem dat te leren. We hebben het ook wel eens geprobeerd, maar dat werd altijd huilen en protesteren. En Lien lag dwars. We moesten wachten tot hij behoorlijk kon praten, vond ze, dan zouden we hem gewoon kunnen vertellen dat hij in zijn eigen kamer moet gaan slapen en dat zou heel makkelijk zijn. Jaja, dacht ik.

Een week of drie geleden kwamen Lien en Philip terug uit Laos. En Philip wilde zomaar in zijn eigen kamer slapen! En daarbij zei hij dingen zoals “Philip slaapt in eigen bed, Philip niet huilen he”. En inderdaad, hij sliep vaak, uit eigen beweging, in zijn eigen bed. En hij ging niet huilen. Hij komt nog wel af en toe 's ochtends naar onze slaapkamer, om lekker bij ons uit te slapen.

Philip slaapt in zijn eigen kamer

Hij wil wel graag dat 't licht in de gang aan is. Hij moet goed kunnen kijken, zegt hij zelf. Gelukkig hangt er daar een spaarlamp, en bovendien kan ik die na een uurtje uitdoen, dan slaapt Philip wel.