Gevorderde klimmers...?

Het logische vervolg op voldoende kliminstructie is dat we een cursist tot gevorderde verklaren. Dat betekent dat de instructeurs er vertrouwen in hebben dat 'ie veilig zelfstandig de rotsen in kan. De vaardigheden die hij of zij beheerst zijn onder meer voorklimmen, een standplaats bouwen en abseilen.

Nou was ik laatst een avondje klimmen in Bergschenhoek. Daar kan je leuk buiten klimmen op een wand van ruim 30 meter hoog. We waren met z'n drieen: ik en twee gevorderde klimmers. Laat ik ze AP en WK noemen. AP en WK gaan regelmatig zelfstandig de rotsen in; ze hebben heel wat ervaring opgebouwd ondertussen.

Eerst klom WK voor naar het plateautje halverwege. Ging prima. Ik bond halverwege het touw in en klom na. Daarna bond AP aan het andere uiteinde in en klom ook na. Het logische vervolg is dan dat AP de tweede lengte (tot helemaal bovenaan) voorklimt, en dat gebeurde ook, en 't ging prima. Toen moest AP daarboven stand maken, om eerst mij en daarna WK te zekeren. Maar dat duurde nogal lang. En uiteindelijk riep hij niet (zoals het hoort) “nakomen!” maar iets als “ehm… ik geloof dat het zo wel goed is”. Hmm.

De constructie die hij gemaakt had was wel in orde, gelukkig.

Eenmaal boven moet je weer naar beneden. Abseilen. Het leukste is om dat vanaf de punt te doen, zodat je helemaal vrij hangt. Het kostte me vreemd genoeg enig aandringen voordat ook AP en WK ervan overtuigd waren dat dat geweldig is.

AP bereidt zich voor om te abseilen

Gelukkig hoefde ik niet zoveel aanwijzingen te geven.

AP is halverwege

Nadat we AP naar beneden hadden laten gaan, moest WK over de rand. Hij is een stoere bergbeklimmer, dus hij had maar weinig aanmoediging nodig.

WK touching the void

Toen we alledrie beneden waren gingen we nog een keer omhoog (jaja, sportklimmen is een nogal zinloze activiteit). 't Gekke is dat WK het touw gauw op een heel andere plek over de rand gooide om te abseilen.