Ik ook. Lang geleden, op de middelbare school. Tijdens de Engelse les. We moesten dat stuk van Shakespeare klassikaal lezen. Verspreid over een aantal lessen. En door een wat ongebruikelijke carrierestap (ik ging van 5 havo naar 6 vwo) onderging ik het jaar daarna precies hetzelfde. Hierdoor ben ik nog steeds enigszins bekend met de plot en dergelijke. Ik ken nog steeds de openingszin uit mijn hoofd (toegegeven, ik wist niet meer dat dat de openingszin is; ik wist wel dat 't heel dicht bij het begin zit):
When shall we three meet again
In thunder, lightning, or in rain?
Dus toen ik aan het volgende Discworld-boekje begon, Wyrd Sisters, en ik op de eerste pagina al de helft van bovengenoemde tekst tegenkwam, wist ik meteen hoe laat het was. Het boekje van Terry Pratchett is gewoon een rewrite van de tragedie van Shakespeare. Ongeveer net zoals de basis van de Discworld-boekjes (en dan bedoel ik letterlijk de basis: een gigantische schildpad die door de ruimte zwemt) een rewrite van de astronomie is.
Ik ging gauw op zoek naar mijn versie van Macbeth. Maar die kon ik niet vinden. Ik kon wel een ander Shakespeare-boek vinden, eentje die ik lang geleden ‘eventjes’ van mijn moeder geleend had (sorrie hoor, ik zal 'm binnenkort terugbrengen). Ik wilde even door Macbeth bladeren. Helaas is het zulke zware kost dat ik al na een paar bladzijden afhaakte. Gelukkig heb ik nog wel ontdekt dat de drie heksen van de openingszin de Weird Sisters genoemd werden.
Als je je klassieken niet kent dan mis je toch 't een en ander aan subtiele grapjes en referenties. Zoals dat de moordenaar z'n handen steeds aan het wassen is. Zo is die Engelse les toch nog ergens goed voor geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten