Er zijn prima wegen in Laos. En slechte wegen. En van alles daartussenin. Zoals beloofd vertel ik daar nu wat over. In de vorm van een fotoverslag.
De wegen in Vientiane (de hoofdstad) zijn redelijk goed. Het meeste is geasfalteerd en wordt goed onderhouden. Er staan zelfs vaak witte strepen en pijlen op, en ze hebben een stoep voor de voetgangers.
Maar niet álle wegen in Vientiane zijn geasfalteerd. Zo zag het er vier jaar geleden uit, toen we er in de regenperiode waren:
De doorgaande wegen zijn meestal van goede kwaliteit. Hier zie je er een op enkele tientallen kilometers van de hoofdstad. Je kan ook zien dat de afslagen meteen weer kleiwegen zijn.
Die kleiwegen zijn meestal ook goed berijdbaar. Maar daar kunnen ook behoorlijk grote gaten in zitten, zeker in het regenseizoen. Gelukkig waren we er dit keer niet in het regenseizoen.
Dan gaan we naar het noordoosten van Laos. Het is daar bergachtig. De wegen zijn dan ook al gauw bergwegen. En over het algemeen prima berijdbaar.
Maar het is niet altijd zo mooi. De asfaltweg die van Sam Neua naar Vietnam gaat was vier jaar geleden nog prima in orde, maar nu zitten er regelmatig gaten in. Blijkbaar doen ze hier niet zoveel aan onderhoud.
Een afslag van die weg gaat naar Ban Lao. Vier jaar geleden was het vanaf daar nog een modderig bergpad (van wel 70 km lang). Ze waren wel al hard aan het werk om er een behoorlijke weg van te maken. We moesten toen nog een tijdje wachten omdat ze net de berg aan het opblazen waren:
Hieronder zie je diezelfde weg, ook vier jaar geleden, zoals die toen op z'n best was. Er was een oude Chinese vrachtwagen kapot gegaan, op één van de vele plaatsen waar je elkaar niet kan passeren.
Maar nu is dat bergpad veranderd in een prima asfaltweg! Helaas bleek de ondergrond en de rots op sommige stukken niet zo stabiel. Hier was een stukje weg in de rivier gezakt:
Dan de wegen in en bij Ban Lao (jawel, meervoud: er zijn 2 wegen). Ban Lao is een dorpje van zo'n 70 huizen, die voor het grootste deel langs één weg staan. Een modderweg. Gelukkig gaat er niet zoveel verkeer over. Vooral voetgangers en brommertjes. En natuurlijk allerlei vee.
Aan het begin van het dorpje splitst de doorgaande weg naar Vietnam zich af. Dat is een iets betere modderweg, die regelmatig aangestampt wordt door zware vrachtwagens (en vee).
Maar ook die weg verandert in de regenperiode in iets - euhm - doorwaadbaars. Kijk maar hoe die er vier jaar geleden uitzag:
De laatste foto is een luchtfoto. Er staan wegen op, en dat is voldoende kwalificatie om opgenomen te worden in dit fotoverslag.
zaterdag 17 mei 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten