We logeerden in Laos onder andere bij tante Soi. Op een avond waren we op bezoek geweest bij tante La, en toen we weer terug kwamen bij het huis van Soi zaten een paar mensen lekkere snacks te eten. Gebakken sprinkhanen.
Philip had daar ook wel zin in. Hij kreeg er meteen eentje aangeboden en at 'm smakelijk op. En daarna nog een.
Ik twijfelde zelf nogal. Maar één van mijn (zij het minder gebruikte) motto's is “je leeft maar één keer”, dus ik probeerde het ook. Je eet het net als een garnaal: de harde stukjes breek je eraf. Wat overblijft is zacht en is niet vies. Het smaakt eigenlijk nergens naar.
vrijdag 2 mei 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten